Vroeger had ik rotmomenten, off days en soms ook moeilijke tijden.
Die heb ik nog steeds.

Het verschil:

Toen was mijn automatische reactie: me verzetten tegen dat akelige gevoel,

• door bijvoorbeeld te zoeken naar positieve overtuigingen,
• door afleiding te zoeken,
• door contact te zoeken met mensen die mijn zelfvertrouwen oppeppen.

In elk geval moest dat rotgevoel wég.

Eigenlijk was dat alsof ik me in de donkere nacht rotwerkte om allerlei ingewikkelde rituelen uit te voeren, zodat ‘s morgens de zon op zou komen.
Wie erin gelóóft dat de zon op komt dóór die rituelen, haalt het wel uit haar/zijn hoofd om ze níet te doen. Stel je voor dat het altijd nacht zal blijven!
Nu weet ik dat de zon toch wel opkomt, ook als ik niets doe.

De nacht wordt daar trouwens niet lichter of korter van.
En… ik word daar ook niet passief van. Integendeel!

Ik hou energie óver, om te kijken wat er met me aan de hand is of om te doen wat ik  belangrijk vind.

Hoe doe jij dat?

Waar steek jij je energie in als je je rot voelt?